De negentiende etappe van de Transpirinenca leidt ons van Tavascan, in de vallei van de rivier Noguera de Cardós, tot aan het mooie dorpje Estaon. Eén van de belangrijkste trekpleisters van deze etappe zijn de prachtige historische wegen die we bewandelen, vaak beschermd door oude muren van droge steen met dwarsstenen. Eens we de bergpas van de Jou overwonnen hebben komen we in de vallei van Estaon, eveneens bekend als Vallat d'Estaon, een secundaire vallei van de vallei Cardós die gevormd wordt door de mooie rivier Peracalç. Deze zullen we volgen gedurende het laatste deel van de etappe.

Technical info
Startpunt van de etappe
Tavascan
Eindpunt van de etappe
Estaon
Afstand
11,90
Duur
4:15h
Geaccumuleerd niveauverschil
+850m / -715m
Maximale hoogte
1843
Minimale hoogt
1120
Dificultat

Aanzienlijk. Een gevolg van de lengte van de tocht en het hoogteverschil dat overbrugd moet worden. Deze etappe biedt geen enkele technische moeilijkheid.

Època

In de winter kunnen we sneeuw aantreffen op de bergpas van de Jou.

Materiaal

Niets bijzonders.

Cartografie

Parc Natural de l'Alt Pirineu. 1:50.000. Editorial Alpina.

Base topogràfica de Catalunya 1:25.000. Institut Cartogràfic i Geològic de Catalunya (ICGC).

Route

We beginnen de negentiende etappe van de Transpirinenca in (1) Tavascan (0:00u - 1.120m). Gedurende de vorige etappe omzoomden we de vallei van de rivier Noguera de Cardós langs haar linkse orografische kant (O.), en gedurende de eerste helft van de etappe van vandaag zullen we haar omzomen langs haar rechtse orografische kant (W.).

We verlaten Tavascan langs haar prachtige middeleeuwse brug en beginnen de vallei te omzomen via een pad dat ons tot aan Aineto leidt. We doorkruisen dit kleine dorpje en zigzaggen een tijdje over een baan die ons hoogte doet winnen. We verlaten deze baan onmiddellijk en gaan verder langs een pad. Eerst stijgt de weg redelijk fel, maar wanneer we op een hoogte van ongeveer 1.400m verdwijnt de helling en omzomen we de vallei van de Noguera de Cardós verder over vlak terrein. Gedurende dit deel genieten we van zeer mooie uitzichten over de hele vallei.

We bereiken (2) Lleret (1:10u - 1.380m), een klein dorpje dat boven de vallei uittorent. We hoeven het dorp niet door. Juist aan de ingang van Lleret, op een plein, neemt de route van de GR 11 een bocht naar rechts en begin snel, al zigzaggend te stijgen. Vanaf hier en tot aan de bergpas van de Jou stijgt de weg ononderbroken. We gaan ongeveer 2 km verder over een aarden weg en vervolgens een laatste deel over een pad tot we de (3) bergpas van de Jou (2:30u – 1.838m) bereiken.

We beginnen nu aan directe en steile afdaling tot aan de schuren van Nibrós, in het dal van de vallei van Estaon, eveneens bekend als het Vallat de Estaon. Deze vallei wordt gevormd door de rivier van Peracalç en is een afsplitsing van de vallei van Cardós. Gedurende de afdaling komen we langs de schuur van Vidal en de schuur van Masover. We bereiken de (4) schuren van Nibrós (3:10u - 1.480m) en beginnen af te dalen langs de oever van de rivier van Peracalç. De afdaling door het dal van de vallei is zacht, rustig en heel aangenaam. We wandelen over een aarden weg en komen langs de schuur van Gori en de schuur van Calatxo. Iets voor we aan de geasfalteerde toegangsweg van Estaon komen, nemen we een pad dat rechts weg, direct over de berghelling tot aan (5) Estaon (4:15u – 1.255m) loopt.

Sterke punten

De talrijke schuren die we bezoeken en die verwijzen naar de traditionele veehouderij in deze zone van het Parc Natural de l'Alt Pirineu.

De historische wegen die we bewandelen gedurende het eerste deel van de etappe; vaak omzoomd door muren van droge steen met dwarsstenen.

Overnachten in het prachtige dorpje Estaon.

Wist je dat...

Estaon volgens een legende gesticht werd door de dochter van een rijke heer uit Nibrós? Heel lang geleden schonk de heer aan zijn drie dochters drie grote bossen (Anás, Bonestarre en  Estaon) op voorwaarde dat ze er zouden gaan wonen en drie nieuwe dorpen zouden stichten. Jaren later werd Nibrós vernield door een grote aardbeving.

Niet te missen...

De prachtige stenen brug van Tavascan die de beide oevers van de rivier Tavascan verbindt. Deze brug uit de XIIIe eeuw – van laat-romaanse stijl - was tot in het jaar 1960, wanneer de nieuwe brug van de hoofdweg gebouwd werd, het enige doorgangspunt dat de mogelijkheid bood de rivier Tavascan over te steken.